કાળજા કેરો કટકો મારો

કાળજા કેરો કટકો મારો, ગાંઠથી છૂટી ગ્યો,
મમતા રુએ જેમ. વેળુમાં, વીરડો ફૂટી ગ્યો…..
કાળજા કેરો કટકો મારો….
છબતો નઇ જેનો ધરતી ઉપર,પગ આજ થીજી ગ્યો;
ડુંગરા જેવો ઉંબરો લાગ્યો, માંડ રે ઓળંગ્યો….
કાળજા કેરો કટકો મારો…
બાંધતી નઇ અંબોડલો, ભલે હોય ઇ છૂટી ગ્યો;
રાહુ થઇ ઘૂંઘટડો મારા,ચાંદને ગળી ગ્યો-
કાળજા કેરો કટકો મારો…
આંબલી પીપળ ડાળ બોલાવે, એક વાર સામું જો;
ધૂબકા દેતી જે ધરામાં, ઇ આરો અણોહરો-*
કાળજા કેરો કટકો મારો…
ડગલે ડગલે મારગ એને, સો સો ગાઉનો થ્યો;
ધારથી હેઠી ઊતરી ધીડી, સૂરજ ડૂબી ગ્યો-
કાળજા કેરો કટકો મારો…
લૂંટાઇ ગ્યો મારો લાડ ખજાનો, ‘દાદ’ હું જોતો રયો;
જાન ગઇ જાણે જાન લઇ; હું તો સૂનો માંડવડો-
કાળજા કેરો કટકો મારો.